χρυσωτικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη χρύσωση και στον χρυσωτή

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα χρυσωτικά

α) η αμοιβή τού χρυσωτή για την εκτέλεση μιας εργασίας

β) οι δαπάνες για το χρύσωμα, για την επιχρύσωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσωτής. Το επίθ. μαρτυρείται από το 1894 στην εφημερίδα Άστυ].